Донистани он, ки кӯдаки худро чӣ тавр пӯшонед, муҳим аст, хусусан дар давраи навзод, лутфан! Хабари олиҷаноб ин аст, ки агар шумо дар бораи чӣ гуна печонидани кӯдаки навзод кунҷкоб бошед, барои анҷом додани кор ба шумо дар ҳақиқат як кӯрпаи навзод, кӯдак ва ду дастатон лозим аст. Мо исбот мекунем...
Бештар